(U14) Marathon U16 – Mevo’80

Afgelopen vrijdag (22 april) waren de jongens & meisje uitgenodigd voor een wedstrijd tegen Marathon U16. Tevens was dit de laatste wedstrijd van het seizoen voor deze kanjers. Vol goede moed gingen we op pad naar Vlissingen, met in ons achterhoofd dat een U16 team over het algemeen een zware pot is. Daar aangekomen snel naar de kleedkamers en zodra op het veld voorbereiden voor de wedstrijd. Wat ietwat rommelig verliep, tegenstander nog niet compleet en van ons team ontbrak de auto uit Zierikzee nog, maar die stonden bootjes te kijken bleek achteraf. Met iedereen aanwezig even een serieuze warmloop sessie gedaan. Iets wat bij de tegenstanders nogal ontbrak viel ons op. Scheidsrechters waren er nog niet en aan de tafel ontbraken ook nog twee hoofdjes, maar die werden even vakkundig ergens vandaan gehaald door de coach van de tegenstander. Iets wat bij Mevo toch wel beter geregeld is zullen we maar denken.

Afijn met iets vertraging ging de wedstrijd dan toch eindelijk beginnen, de sprongbal was voor Mevo wat gelijk in een score omgezet werd en door daarna meteen te blijven pressen, iets wat we wat laat hebben getraind, kwam de tegenstander er toch niet heel erg uit. Door een niet heel goed ingevuld sheet kan ik niet meer achterhalen hoeveel minuten het duurde voordat de tegenstander eindelijk eens scoorde, maar voor mijn gevoel was dat zeker 3 of 4 minuten. Halverwege dit kwart een volledig teamwissel die ook goede dingen lieten zien. De Marathonners kwamen er nu wel wat beter door, maar eind eerste kwart was het toch mooi 18-10 voor Mevo.

Tweede kwart was het eigenlijk veel van het zelfde, Marathon had geen antwoord op de press wat veel balbezit voor Mevo tot gevolg had. Tevens werd door Mevo de prijs voor de press wel al een beetje betaald, sommige simpele scores hadden we soms 2 tot 3x nodig voordat ze echt op sheet kwamen te staan.

Even tien minuutjes rust en laten zien dat we gewoon op dezelfde voet door kunnen blijven gaan, wat ook gebeurde. De Mevo wals kwam nu goed op stoom en bij Marathon gingen de hoofden hangen. Het bizarre was alleen wel dat 2 minuten voor het einde van dit kwart de tegenstander de handdoek gewoon echt in de ring wilde gooien, iets waar wij niet zoveel zin in hadden natuurlijk. We gaan niet voor jan met de korte achternaam 45minuten in de auto zitten.

Dit gezegd te hebben is het wel duidelijk dat de fut/zin er bij Marathon volledig weg was en ze begonnen ook wat gemene dingen te laten zien. Maar de Mevo trein denderde gewoon door. Dit kwart dik in het voordeel voor mevo: 25 punten gescoord, Marathon 8….

Toch begonnen beide teams aan de 4de kwart, Mevo kreeg een 100punten wedstrijd voor ogen ineens en Marathon probeerde om ons daarin af te stoppen. Wat ze gedeeltelijk wel lukte maar de mevoianen deden er nog een tandje bij. Eindstand is 37-99 geworden, wat opzichzelfstaand een hele goede prestatie is. Alle spelers hebben zich volledig gegeven en met wat fijn tuning van de coach hebben we super goed gespeeld. Alle spelers een dikke tien namens mij!

Bij de korte nabespreking had de coach het bijna niet meer, want wat niet alleen de laatste seizoens wedstrijd was, was ook de laatste wedstrijd voor deze ongelooflijk coole en alleraardigste coach. Wat is dan een beter afscheidscadeau dan zo een goede wedstrijd, vrij weinig dunkt me.

Rest mij enkel nog een sportieve groet

Patrick Kooijman

Meetrainen?